வே.நி.சூர்யா

1.விடியல்-பகல்


கார்கால விடியல்
கதவை தட்டுகிறது
கொய்யா மரம்


€

காற்றில் தெய்வீகத்தின் இருப்பு
ஊர் பைய்யப் பைய்ய ஒளிர்கிறது ஒளியின் உதவியின்றி

€

ஏதோ
இல்லையென்றால்
மனித உரு கிடைத்திருக்காது
அதுவும் என்னைத் தவிர்த்து

€

தீயின் வர்ணமடிக்கப்பட்ட தயக்கம்
மனித முகமுடைய இலைகள்

€

இன்றை அலகிலேந்திப் பறக்கிறது
ஒரு வியப்புச் சப்தம்

€

சாக்கடை ஒடிக்கொண்டிருக்கிறது
மனிதர்கள நடந்து கொண்டிருக்கிறார்கள்

€

எனக்கு மன்னிப்பு உண்டா
நான் இரண்டு மூன்று சூரிய கற்றைகளை  மிதித்துவிட்டேன்

€

இறந்தவர்கள் என் சுமைகளை தூக்கிவருகிறார்கள்
நான் அவர்களை தூக்கிக்கொண்டு செல்கிறேன்

€

ஒருவழியாக
நானும் செயலின்மையும்
கோவிலை அடைந்துவிட்டோம்


2.மத்தியானம்


மத்தியானத்து சாலையோரக் கடை
காலிச்சவப்பெட்டிகள் காலத்தை தள்ளுகின்றன
மனிதர்களை பார்த்தபடி

€

குளத்தின் கதவு
ஒரு புனல் பூட்டு
எண்ணிறந்த மீன் சாவிகள்

€

புற்கள் பாடுகின்றன
சிரமப்பட்டு பூவை தைத்துக்கொண்டிருக்கிறது வண்டு

€

ஒரு சிட்டுக்குருவி
வந்தது
பின் போய்விட்டது

€

மேகத்தை படிக்கின்றன தவளைகள்
பாறையில் மோதுகிறது சற்றுமுன் பார்த்த வண்டு

€

தவளையின் தலையில்
ஏறி நிற்கிறது
அதன் …

€
தெளிவு குருடாக்கும்


€
குழந்தையை சுமப்பது போல் வாழ்வை ஏந்திக்கொள்.


€
நாட்டம் எல்லைக்குட்படுத்தும்.


€
உண்மை என்பது எண்ணத்தின் தொன்மம்.


€
உண்மை வலியுறுத்தாது


€
எங்கே சாத்தியம் முடிகிறதோ, அங்கிருந்து கடந்த காலம் தொடங்குகிறது .


€
ஒருவேளை வாழ்க்கை தாங்கக்கூடியதாக இருக்குமென்றால், மரணமென்ற ஒன்று இருந்திருக்காது.


€
ஒருபோதும், நாம் கடந்த காலத்திற்குள் நுழையவோ அல்லது எதிர்காலத்தைவிட்டு வெளியேறவோ கூடாது.


€
தோல்வி ஒரு முதல் வரைவு. எந்த நோக்கமும் முதல் வரைவுக்கு தேவையில்லை.


€
எது முதலில் வந்தது? வீழ்ச்சியா பாதாளமா?


€
நெருப்புடன் விளையாடுவது நெருப்புக்கு ஆபத்தானது


€
வாழ்வு தன் அர்த்தத்தை இழக்கும்போது எஞ்சியிருப்பது எதுவோ அதுவே வாழ்வின் அர்த்தம்


€
எந்த உள்ளடக்கமும் இல்லாததால் அவர்கள் வடிவத்தை தேடுகிறார்கள். அதுதான் அவர்களை திருப்தியற்றவர்களாக மாற்றுகிறது.


€
பரிசோதனைக்குரிய விஷயங்களுடன் காதலிலிருப்பது காதல் அல்ல. காதல் வசப்பட்டுள்ள விஷயங்களுடன் பரிசோதனையில் ஈடுபடுவது பரிசோதனை அல்ல.


€
பிரக்ஞை ஆன்மாவின் வியாதி.




000


ராபர்ட் கேல் (1968-) ஸ்லோவாக்கியாவின் பிராடிஸ்லாவா நகரில் பிறந்தவர். Naked thoughts, O…

விண்நீர் பொழிந்து கூதிர்கால முகில்கள் இளைத்திருக்க,
ஐயாயிரம் கிலோமீட்டர்களுக்கு வீசியது மேற்குக் காற்று.
யாவும் நன்றாகவும் நேர்த்தியாகவுமேயிருந்தன காலைநோட்டத்தில்,
நெடுமழை நிலத்தை இம்சிக்கவில்லை.
மரகதப்பச்சைக்கு திரிந்துகொண்டிருந்தன வில்லோ மரயிலைகள்,
தூரத்து வரையில் ஒரு பேரிக்காய் மரம் சிவப்பில் ஜொலித்துக் கொண்டிருந்தது.
மாடியில் ஒரு புல்லாங்குழல் வாசிக்கப்பட,
வெளியே, விண்ணில் பறந்துகொண்டிருந்தது ஒரு வாத்து
- துஃபு (சீனா)

                                   000
கண்களும் காதுகளும்


மலை மலையே
நதி நதியே
பார்க்கப்படக்கூடிய நதியை காணமுடியாது
கேட்கப்படக்கூடிய நதியை செவியுறமுடியாது
எது பார்க்கப்படுகிறதோ அது நிழல் மாத்திரமே
எது கேட்கப்படுகிறதோ அது எதிரொலி மாத்திரமே
மலைக்கு அப்பால் காண்பது பார்க்கயியலாத கண்களால் பார்க்கயியலாததை பார்ப்பது
நதியை கேட்பது கேட்கயியலாத காதுகளால் கேட்கயியலாததை கேட்பது
மலை மலையல்ல
நதி நதியல்ல
ஒரு தேவாலயத்தை காணமுடிகிற கிராமத்திலோ
மணிச்சப்தத்தை கேட்கமுடிகிற நாட்டுப்புறத்திலோ
சில முடிவற்ற தொலைவிடங்களிலும்
சில ஆழமான இடங்களிலும்
ஏதோவொன்று பார்க்கப்படுகிறது
ஒரு சப்தம் கே…

1) பெயர்கள் பொறிக்கப்பட்ட மரங்கள் மாத்திரம் ஏன் இவ்வளவு சீக்கிரம் பட்டுப்போகின்றன


2) வலது கண்ணால் இடதை பார்க்கமுடியவில்லை என்பது நிச்சயம் ஒரு பிரச்சினைதான்


3) அழிவற்றதை அழியும் எண்ணத்தால் அடையயியலாது


4) அகங்காரம் உடைதல் என்பது எனக்குள்ளிருந்து கழுத்தை பிடித்து நான் வெளியேற்றப்படுவதுதான்


5) புரிந்து விடு என ஒரு கவிதையை மிரட்ட முடியாது. ஒரு கவிதைக்கு புரியவும் புரியாமலிருக்கவும் முழு உரிமை இருக்கிறது. கிட்டதட்ட அது நம்மை போலத்தான்.


6) கண்களுக்கு தெரியாதவரையில் தேள் விஷமற்றது


7) சிலதருணங்களில், வன்முறை இல்லாமல் இருப்பதும் ஒருவிதத்தில் வன்முறையை தூண்டும் செயல்தான்.


8) பிரபஞ்சம் / பூஜ்ஜியம் = ?


9) பத்து நன்மைக்கு மத்தியில் ஒரேயொரு தீமைதான் மகாராஜாவாக அலைந்து திரிகிறது.


10) உண்மைக்கு எதிரிடை உண்மையே


11) எதை குறிபார்க்கிறாயோ அதை விட்டு விலகி விடு. கருவியே சிக்கல்


12) நான் என்னைவிட்டு எவ்வளவு தொலைவிலிருக்கிறேன் என்பதே பயணம்


13) அன்பும் வெறுப்பும் சகோதரர்கள்.


14) இடம் எங்கே இருக்கிறது? புயலில் வீடு இடிந்துவிழும்போது இடத்திற்கு என்னவாகிறது.


15) நித்தியமான குழப்பத்திலேயே இரு. தெளிவு அவ்வப்போத…

நினைவுதெரிந்த நாளில் இருந்து இவ்வீட்டில் நான் சன்னலாக இருக்கிறேன். இப்போது வீடு பாழ்பிடித்து போயிருக்கிறது. இங்கு வசித்தவர்கள் வீட்டைவிட்டு வெளியேறுவதற்கு முன்பு என்னை கவனமாக சார்த்திவிட்டு சென்றார்கள். இன்னும் நினைவில் உள்ளது மென்மையான அந்தக் கையை, அதுதான் கடைசி. அதற்குபின்பு யாருமே என்னை திறக்கவில்லை. இடி சப்தம். மின்னல். குளிர். இருட்டு என எவ்வளவோ கடந்துபோயிருக்கிறது. என்னால்தான் வீடு பாழடைந்து போயிருக்கிறதென்று எனக்கு தெரியும். மறந்தாவது திறந்துவைத்துவிட்டு சென்றிருக்கலாம். ஒளியும் காற்றும் ஊடுருவி திளைத்திருக்கும். எத்தனை குரூரமான சுயநலம்.. அன்றாடம் யாராவது வருகிறார்களாயென பார்த்துக்கொண்டிருப்பேன். எவ்வளவோ நாட்கள் கடந்து போய்விட்டன. என்மீது கரையான்களும் சிலந்திகளும் கூடிகட்டியிருக்கின்றன. நேற்றுதான். அரித்துண்ண இன்னும் காலம்பிடிக்கும். என்னைப் போன்ற சார்த்திய சன்னல்களுக்கு சொர்க்கமா நரகமா? இனி என் மீது யார் ஊதுபத்தியை செருகுவார்கள். என் வழியாக யார் ரகசியமாக எட்டிப்பார்ப்பார்கள். ஆங்காங்கே வசிக்கும் சிலந்தி வலையின் மீது தலைவைத்து படுத்துக்கொள்ளும் இருளிடம் "என்னிடம் பேசு என்…