மரணவனம்

இருப்பிலிருந்து இன்மைக்கு செல்ல
உன் பார்வையால்
ஒரு ஏணி செய்திருக்கிறேன்
அந்த ஏணியில் ஏறி இன்று இன்மைக்குள் போனேன்
இன்மைக்குள்ளிருந்தபடி இருப்பை பார்க்கும்போது
உன் பின்னங்கழுத்தின் நிழல் ஒரு மரமாகி நிற்பதை காணமுடிகிறது
கிளைகளில் இலைகளென எண்ணற்ற வளையல்துண்டுகள்

எனக்கு ஏழு பூரான்களை தெரியும்
முதலாவது ரயில் கழிப்பறையின் உருவத்தை எடுத்துக்கொள்ளும்
இரண்டாவது திரும்பத்திரும்ப அப்பாவை கொலைசெய்ய சொல்வது
மூன்றாவது மஞ்சள் விளக்கு கம்பங்களை கட்டியணைத்துக் கொள்ளும்
நான்காவது கண்ணாடியில் முடிதிருத்திக்கொள்ளும் பிணத்துடன் தனிவீட்டில் வசிப்பது
ஐந்தாவது பேய்களின் முலையிலிருந்து ஊறும் ரத்தத்தாலான கயிறு
ஆறாவது சதா யோனி தேடி காற்றில் ஊர்ந்து கொண்டிருப்பது
ஏழாவது எப்படிப்பட்டதென்று எனக்கு மறந்துவிட்டது அல்லது அது நான்தான்

1




ஏக்கத்தையும் ஞாபகத்தையும்
காலம்காலமாக தின்றுவாழும்
ஒரு புகைப்படத்தை இன்று பார்த்தேன்
என்னையும் அழச்சொல்லி அது கண் சிவக்க அழுதுகொண்டிருந்தது




2




கனவிற்குள் கிடக்கிறது என் தொலைந்துபோன முகத்தின் புகைப்படம்
கனவிற்கு வெளியே கொண்டுவர இந்தப்பக்கமாக அதை இழுக்கிறேன்
பதிலுக்கு கயிறிழுக்கும் போட்டியின் கயிறென
அதை யாரோ அந்தப்பக்கமாக இழுக்கிறார்கள்

1.சென்ற விடியல்




உனது பாதங்கள் என்னுடையதை தொட்டிருக்க
உனது கூந்தல் வனத்தில் தொலைந்துபோயிற்று.
தூங்கும்போது இரவைவிட பெரியதாகயிருக்கிறாய் நீ,
ஆனாலும் இவ்வறைக்குள் உனது கனவு பொருந்திக்கொள்கிறது.
நாம் எவ்வளவு சிறியவர்களாக இருக்கிறோம் !
வெளியே ஒரு டாக்ஸி அதனுடைய பேய்களின் சுமையோடு கடந்துசெல்கிறது.
விரையும் நதி எப்போதும் பின்னோக்கி ஓடுகிறது.
நாளை என்றொரு நாள் இருக்குமா?




•




2. நீரின் சாவி




ரிஷிகேஷத்திற்கு பிறகு
கங்கை இன்னும் பசுமை.
சிகரங்களில் உடைகிறது கண்ணாடி தொடுவானம்.
நாம் நடக்கிறோம் பளிங்குகளின் மேல்.
மேலும் கீழும் அமைதியின் மிகப்பெரிய வளைகுடா.
நீலவெளிகளில் வெண்பாறைகளும் கருமேகங்களும்.
நீ சொன்னாய்:
இந்த தேசம் நீரால் நிரம்பியிருக்கிறது
அன்றிரவு நான் எனது கைகளை உனது முலைகளில் கழுவினேன்
••


*Le pays est plein de sources எனும் பிரெஞ்சு வாக்கியத்தை (The country is full of sources ) "இந்த தேசம் நீரால் நிரம்பியிருக்கிறது" என மொழியாக்கம் செய்திருக்கிறேன்.

என் தலையினுள் ஒரு மரம் வளர்ந்துள்ளது.
உள்ளே ஒரு மரம் வளர்ந்துள்ளது.
அதனுடைய  வேர்கள் ரத்த நாளங்கள்,
அதனுடைய கிளைகள் நரம்புகள்,
எண்ணங்கள் அதனுடைய சிக்கலான இலைத்தொகுதி
உன் சிறுபார்வை அதை தீப்பற்றச் செய்கிறது,
மேலும் அதனுடைய நிழலின் கனிகளே இரத்த ஆரஞ்சுகளும் அனற்கொழுந்தின் மாதுளைகளும்.
பொழுது புலர்கிறது
உடலில் இரவில்.
உள்ளே என் தலையினுள் அம்மரம் பேசுகிறது.
அருகே வா- உனக்கு கேட்கிறதா?

கிதாரின் அழுகை தொடங்குகிறது.
விடியலின் கோப்பைகள் உடைகின்றன.
கிதாரின் அழுகை தொடங்குகிறது.
உங்களால் அதை நிறுத்தமுடியாது.
அதை அமைதியாக்குவது சாத்தியமற்றது.
அது தொடர்ந்து அழுகிறது
மழை அழுவதைப்போல,
பனிவெளிகளின் மீது காற்று அழுவதைப்போல.
அதை அமைதியாக்குவது சாத்தியமற்றது.
அது தொலைதூர பொருட்களுக்காக அழுகிறது.
வெம்மையான தெற்கின் நிலங்கள் வெள்ளை கேமிலியாக்களுக்காக ஏங்குகின்றன.
அது இலக்கு இல்லாத அம்புக்காகவும்
காலை இல்லாத மாலைக்காகவும்
கிளையிலிருக்கும் முதலிலிறந்த பறவைக்காகவும் அழுகிறது.
ஓ, கிதாரின் இதயம் காயம் அடைந்தது ஐந்து வாள்களால்


••


வெள்ளை கேமிலியா- அழகிய மலர்களைக் கொண்ட தேயிலையினம் சார்ந்த பசுமை மாறாத குத்துச் செடி வகை.

சிலவேளைகளில் என் வாழ்வு தன் விழிகளை திடீரென இருட்டில் திறக்கிறது.
நான் கட்புலனாகாதவனாக நிற்கையில் தெருக்களினூடே கண்மூடித்தனமாக மனிதத் திரள்கள் ஒர் அதிசயத்தை நோக்கி உணர்ச்சிவயப்பட்டதாக இழுத்துச் செல்லப்படுவதைப் போல ஒர் உணர்வு
இது காலை தன் ஒளியை  பூட்டுகளில் சொருகி இருட்டின் கதவுகளை திறக்கும் வரை நீண்டநெடும் நேரத்திற்கு,
தன் இதயத்தின் கனமான உதைகளை கேட்டபடி பேரச்சத்திலாழ்ந்து குழந்தை  தூங்கிக் கொண்டிருப்பதைப் போல.
•
கைரி-  கிறிஸ்தவ வழிபாடுகளில் இடம்பெறக்கூடிய ஒரு பிரார்த்தனை பாடல்
•••
https://m.youtube.com/watch?v=s-SX3YOAeMs

நான் நுழைந்த அறை இந்த அறையின் கனவு.
சோஃபாவின் மீதிருக்கும் எல்லா காலடித்தடங்களும் நிச்சயம் எனக்குரியதாயிருக்க வேண்டும்.
தொடக்க காலத்திலிருந்த என்னை நாயின் முட்டை வடிவ உருவப்படம் சித்தரிக்கிறது.
ஏதோவொன்று மின்னுகிறது, ஏதோவொன்று அமைதியாகிறது.
ஒரு சிறு கெளதாரிக்கு நமக்குப் பரிமாறப்படுவதற்கான தூண்டுதல் அளிக்கப்பட்டபோது, ஞாயிற்றுக்கிழமையை தவிர நாம் தினமும் மதியம் மகரோனி சாப்பிட்டோம்.
உங்களிடம் ஏன் இவற்றைச் சொல்கிறேன்?
நீங்கள்தான் இங்கு இல்லவே இல்லையே
     -
Orginal:
This Room 
     -John Ashbery 


The room I entered was a dream of this room.
Surely all those feet on the sofa were mine.
The oval portrait of a dog was me at an early age.
Something shimmers, something is hushed up.
We had macaroni for lunch every day except Sunday, when a small quail was induced
to be served to us.
Why do I tell you these things?
You are not even here.

பறவைகளின்  கூட்டத்தை நானென் விழிகளை மூடிக்கொண்டு பார்த்தேன். பார்ப்பது நொடியில் அல்லது அதற்கும் குறைவாக நீடித்தது; எனக்குத் தெரியவில்லை எத்தனை பறவைகளை நான் பார்த்தேனென்று. அவை வரையறுக்க முடிகிற எண்ணிலா அல்லது அறுதியிட முடியாத எண்ணிலா ? இச்சிக்கல் கடவுளின் இருப்பு பற்றிய வினாவாகும். ஒருவேளை கடவுள் இருக்கிறாரென்றால், எண்ணிக்கையை வரையறுக்க முடியும், ஏனென்றால் எத்தனை பறவைகளை நான் பார்த்தேனென்று கடவுளுக்கு தெரியும். ஒருவேளை கடவுள் இல்லையென்றால், எண்ணிக்கையை அறுதியிட முடியாது, ஏனென்றால் யாராலும் கணக்கெடுக்க முடியாது. இந்நிலையில், நான் பத்துக்கும் குறைவான (சொல்லிப்பார்ப்போம்) மேலும் ஒன்றை விட அதிகமான பறவைகளை பார்த்தேன்; ஆனால் ஒன்பது, எட்டு, ஏழு, ஆறு, ஐந்து, நான்கு, மூன்று, அல்லது இரண்டு பறவைகளை நான் பார்க்கவில்லை. நான் பத்திற்கும் ஒன்றிற்கும் இடைப்பட்ட எண்ணிக்கையில் பார்த்தேன், ஆனால் ஒன்பது, எட்டு, ஏழு, ஆறு, ஐந்து போன்றவையில்லை. அந்த எண், ஒரு முழு எண்ணாக, கருதுதற்கியலாததாக இருக்கிறது; ஆகவே, கடவுள் இருக்கிறார்.


•••


Argumentum Ornithologicum
    - J. L. Borges

I close my eyes and see a flock…

1
நம் வசிப்பிடத்தில் பேய்கள் மகிழ்வற்றிருக்கின்றன
பைத்தியக்கார பூனைகளின் குடும்பங்களுடன் நாம் பார்க்கிறோம் பனி மூடிய கறுப்பு தலையை.
"நீங்கள் நினைக்கவில்லையா அந்த கறுப்பு தலை நம்மை நோக்கி வருகிறதென்று?"
2
அமைதியாக இருங்கள், அதுவொரு மலை தான்.
மலைகள் இன்னும் நகரவில்லை.
ஒருவேளை அவை நகர்ந்திருந்தால்..
(நாம் இறந்திருப்போம்)
3
பூனைகளால் ஒளித்து வைக்க முடியுமா?
ஆமாம், பூனைகள் தங்களுக்கென்று மர்மமான சுரங்கங்களை கொண்டுள்ளன
(பூனைகளுக்கும் ‎ஜூன் வண்டுகளுக்கும்)
ஏதோவொன்று அவளை தூண்டியிருக்கவேண்டும்!
4
அது வானளாவியதாக இருந்ததா?
அவ்வேளை நீங்கள் விரைவில்  உங்கள் யதார்த்தத்தை நம்ப வேண்டும்..
நீ தற்செயலானவனாக இருக்கிறாய்,
என்னைப் போலவே.
•••
போலாந்தை சேர்ந்தவர். போலாந்து கவிதைகளுக்கேயுரிய உரிய அரூபமும் குரூரமும் முயங்கி திமிறும் கவிதைகள் இவருடையது. இதுவரை ஏழு கவிதை தொகுதிகள் வெளிவந்துள்ளன

நாம் பனியிலிருக்கும் அடிமரம் போலயிருக்கிறோம். தோற்றத்தில் அவை பட்டிழைவாக கிடந்தபடியும்  ஒரு மெல்லிய உந்துதலே அவற்றை உருளச்செய்ய போதுமானதாகவும் இருக்கின்றன. இல்லை, அதை செய்ய முடியாது, ஏனென்றால் அவை உறுதியாக தரையுடன் இணைபிரிக்க முடியாதபடியிருக்கின்றன. ஆனால் பாருங்கள், அது கூட ஒரு தோற்றம் மட்டுமே.


•••
மேற்கண்ட உருவகப் பகுதி The Complete Stories of Franz Kafka: Edited by Nahum N. Glatzer -ல் இருந்து தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது

போர் முடிவுற்றிருந்தபோது, போர் வீரனொருவன் மரணமடைந்திருந்தான், ஒருவன் அவனை நோக்கி சென்று அவனிடம் சொன்னான்: "இறந்து போகாதே ; நான் உன்னை மிகவும் நேசிக்கிறேன்!"

ஆனால் சடலமோ, மிகவும் வருத்தத்திலிருந்தது ! இறந்து கொண்டிருந்தது.


மேலும் இருவர் அருகே வந்து அவனிடம் திரும்ப திரும்ப  சொன்னார்கள் : "எங்களை விட்டு போகாதே ! தைரியமாக இரு ! வாழ்க்கைக்கு திரும்பு ! "

ஆனால் சடலமோ, மிகவும் வருத்தத்திலிருந்தது ! இறந்து கொண்டிருந்தது.


இருபது பேர் வந்தனர், நூறு பேர், ஆயிரம் பேர், ஐந்து லட்சம் பேர் கூச்சலிட்டனர் : "மிக அதிகமாக நேசிக்கிறோம் மேலும் இதனால் மரணத்திற்கு எதிராக எதையும் செய்ய இயலாது !"

ஆனால் சடலமோ, மிகவும் வருத்தத்திலிருந்தது ! இறந்து கொண்டிருந்தது.


மில்லியன் கணக்கில் மக்கள் அவனை சூழ்ந்திருந்தனர், அனைவரும் ஒரே விஷயத்தை பேசினர் : "சகோதரா இங்கேயே இரு!"

ஆனால் சடலமோ, மிகவும் வருத்தத்திலிருந்தது ! இறந்து கொண்டிருந்தது.


அதன்பிறகு பூமியின் அத்தனை மனிதர்களும் அவனை சூழ்ந்திருந்தனர்; சடலம் அவர்களை துயரமாக பார்த்தது, ஆழமாக நகர்ந்து மெதுவாக எழுந்து தன்னுடைய கைகளை முதல் மனித…

1)நான் கற்களை எழுதினேன்


நான் கற்களை எழுதினேன்
நான் வீட்டை எழுதினேன்
நான் நகரத்தை எழுதினேன்
நான் கற்களை உடைத்தேன்
நான் வீட்டை நொறுக்கினேன்
நான் நகரத்தை முழுவதும் அழித்தேன்
அந்த காகித பக்கம் உருவாக்கத்திற்கும் அழிவாக்கத்திற்கும் இடையேயான
போராட்டத் தடத்தை தாங்கியிருந்தது
                                 ***
2)கண்டுபிடிப்புக்கள்


வலி உங்கள் இதயத்தை நொறுக்கியது:
நீங்கள் உங்கள் இதயத்தை உணர தொடங்கினீர்கள்
உங்கள் கண்கள் திடீரென்று குருடாக மாறியது:
நீங்கள் உங்கள் கண்களை உணர தொடங்கினீர்கள்
உங்கள் நினைவு இருளின் வெள்ளத்தில் மூழ்குகிறது:
நீங்கள் உங்கள் நினைவை உணர தொடங்கினீர்கள்்
நீங்கள் உங்களை கண்டறிந்தீர்கள்
தன்னை மறுப்பதன் வழியே
நீங்கள் நிலைத்திருக்கிறீர்கள­்
தன்னிருப்பை மறுப்பதன் வழியே
                                      ***
ஆசிரியர் குறிப்பு:


 ரைசார்ட் காபுசின்ஸ்கி போலாந்தை சேர்ந்த புகழ்பெற்ற பத்திரிக்கையாளர் மற்றும் கவிஞர். I Wrote Stone: The Selected Poetry of Ryszard Kapuściński எனும் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட கவிதைகள் அடங்கிய நூல் வெளியாகியுள்ளது.


(நன்றி: கல்குதிரை)

அங்கே பேச்சுக்கு அவசியமில்லை,
கற்றுக்கொள்ள ஒன்றுமில்லை.
எவ்வளவு சோகமாகவும் அழகாகவும் இருக்கிறது இந்த மிருகத்தனமான இருண்ட ஆன்மா!
அது எதையுமே கற்றுத் தருவதற்கு விரும்புவதில்லை
மேலும் பேசும் திறனையும் இழந்ததாய் இருக்கிறது,
மேலும் உலகின் சாம்பல் நிற வளைகுடாக்களில் ஓர் இளம் டால்ஃபினைப் போல நீந்துகிறது


மேற்கண்ட கவிதை Osip Mandelstam: Selected Poems (Penguin Modern Classics)ல் இருந்து தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது


•ஓசிப் மெண்டல்ஷ்டாம் கவிதைகள் : சில குறிப்புகள்

நவீன ரஷ்ய கவிதையிலும் அக்மேயிசம் எனும் கவிதை இயக்கத்திலும் ஒரு தவிர்க்க முடியாத கவிஞர் எனில் அது ஓசிப் மெண்டல்ஷ்டாம் .
முதலில் அக்மேயிசம் என்றால் என்ன என்று கொஞ்சம் பார்த்துவிடுவோம்.
சிம்பாலிசத்திற்கு எதிரான கவிதை இயக்கம் அக்மேயிசம். அக்மேயிசம் ஒவ்வொரு சொல்லையும் தொழுதது. சொல் என்பது குறியீடாக இருப்பதை அக்மேயிசிஸ்டுகள் விரும்பவில்லை. அக்மேயிசம் சொற்களின் அர்த்தம் உருவாக்காத அமைதியை பற்றிய பல கருத்தாக்கங்களை அக்மேயிசம் உரிமை கொண்டிருந்தது. ஒவ்வொரு சொல்லும் ஒரு கவிதை என்று கூட அக்மேயிசிஸ்டுகள் நம்பினர்.
ரஷ்யாவில் விஸ்தாரமாக பரவி விரவியிருந்த சிம்பாலி…

நமது நினைவுச் சின்னங்கள் தெளிவற்றவை
அவை குழிகளை போலிருக்கின்றன
நமது நினைவுச் சின்னங்கள் துயரத்தை போலிருக்கின்றன
அகழெலிகள் பூமிக்கடியில் நமது நினைவுச் சின்னங்களை கட்டுகின்றன
நமது நினைவுச் சின்னங்கள் புகையை போலிருக்கின்றன
அவை நேரடியாக சொர்க்கத்திற்கு செல்கின்றன

என் தந்தை எங்கள் வீட்டை, எங்கள் கிராமத்தை, எங்கள் நாட்டை பாதுகாக்கும்போது இறந்தார்.
நானும் சண்டையிட விரும்பினேன்.
ஆனால் நாங்கள் பெளத்தர்களாய் இருந்தோம்.
நாங்கள் அமைதியாகவும் வன்முறையற்றும் இருக்க வேண்டுமென்று மக்கள் சொல்கிறார்கள்.
ஆகவே நான் என் எதிரியை மன்னித்தேன்.
ஆனால் சிலசமயங்களில் நான் உணர்வதுண்டு
என் தந்தைக்கு துரோகம் செய்வதாய்.

இப்போது நீலப்படத்தில் லயித்திருக்கும் அப்பா அடுத்து என்ன செய்வார்
தன்னை பார்த்துவிட்ட என்னை உதைக்கலாம் அல்லது அருவெறுப்பூட்டும் பெண்ணான குற்றவுணர்ச்சியை கட்டியணைக்கலாம்
ஆனால்
எனக்கு தெரியாது
எப்போதும் ஊகிக்கயியலாதவரான அப்பா எப்போதும் ஊகிக்கயியலாத காரியங்களை செய்கிறார்
வீட்டை சிறையாக்குவதில் வித்தகரான அப்பா கெட்டவார்த்தைகளில் கடவுள் உட்பட எல்லோரையும் திட்டுகிறார்
விளக்கு ஏற்றப்படும் நாட்களில் மட்டும் குடிக்கும் அப்பா ஒரு மரத்தை போல ரோட்டில் விழுந்து கிடப்பதுண்டு
அப்போதெல்லாம் நாய் குதறி செத்துவிடக்கூடாதென்ற கருணையில் மட்டும்
அவரை வீட்டுக்கு இழுத்து வருவேன்
வீட்டில் கழியும் ஒவ்வொரு இரவிலும் எனக்கும் அப்பாவுக்கும் இடையே என் அம்மாவை அழவைக்கக்கூடிய
ஒரு கத்தி துடித்து கொண்டிருக்கும்

பகலொளி துயில் கொள்பவனின் முகத்தில் மோதுகிறது.
அவன் வாழ்வதன் கனவில் இருந்தான்
ஆனால் அவன் எழவில்லை.


இரவின் இருள் அலைந்துதிரிபவனின் முகத்தில் மோதுகிறது
மற்றவர்கள் கதிரவனின் திடமான பொறுமையில்லா கதிர்களுக்கு கீழே இருக்கிறார்கள்.


புயலுக்கு முன்பை போல திடீர் இருள்.
நான் இந்த எல்லா அசைவுகளும் அடங்கிய அறையில் நின்றேன் -
ஒரு வண்ணத்துபூச்சிகளுக்கான அருங்காட்சியகம்


மேலும் முன்பை போல கதிரவன் தீவிரமடைந்தது
அதன் பொறுமையில்லா தூரிகை உலகை வரைந்தது


****

நெற்றியில் முத்தமிடுவது-
துயரத்தை அழிப்பதற்கு.

நான் உன் நெற்றியில் முத்தமிட்டேன்.

கண்களில் முத்தமிடுவது- தூக்கமின்மையை அகற்ற.

நான் உன் கண்களில் முத்தமிட்டேன்.

உதடுகளில் முத்தமிடுவது- நீர்மையை அருந்த.

நான் உன் உதடுகளில் முத்தமிட்டேன்.

நெற்றியில் முத்தமிடுவது- ஞாபகங்களை அழிப்பதற்கு.

நான் உன் நெற்றியில் முத்தமிட்டேன்